Zabieg przezskórnej angioplastyki wieńcowej, jest zabiegiem naprawczym tętnic wieńcowych wykonywanym w przypadku ich zwężeń lub zamknięcia. Jeśli podczas koronarografii stwierdzona zostaje obecność istotnych zmian w tętnicach wieńcowych, które kwalifikują się do wykonania angioplastyki (nazywanej w skrócie PCI), zabieg ten może być wykonany zaraz po zakończeniu koronarografii lub może być odroczony w czasie, w niektórych przypadkach może być nawet rozłożony na kilka etapów.
Zabieg wykonywany jest metodą przezskórną, a jego przebieg, widziany oczyma pacjenta, bardzo przypomina przebieg koronarografii. Wykonuje się go z takich samych dostępów tętniczych jak koronarografię, dlatego możliwe jest jego wykonanie od razu po tym badaniu. Różnica polega na tym, że cewnik do koronarografii wymieniony zostaje na tzw. prowadnik, który również jest długim, cienkim i giętkim przewodem. Prowadnik przesuwa się coraz głębiej, wewnątrz naczynia, aż dostanie się on do miejsca zwężenia tętnicy, którą chcemy naprawić. Następnie po prowadniku do tętnicy wprowadza się cewnik zakończony balonikiem. Balonik umiejscawia się w zwężonym miejscu a następnie wypełnia się go płynem z kontrastem „pompując” go. Wypełniony balonik poszerza zwężone miejsce. Czasami zabieg kończy się już w tym miejscu, najczęściej jednak dodatkowo w poszerzone miejsce wszczepia się stent. Stent zostaje wszczepiony, ponieważ zwężone przez zmiany miażdżycowe naczynie jest kruche, a także istnieje tendencja do jego ponownego zwężania, zwłaszcza jeżeli zmiany są duże, dlatego potrzebne jest coś, co będzie stabilizowało naczynie i chociaż częściowo ochroni je przed powstaniem w nim kolejnych zmian.
Stent jest niewielką rureczką utworzoną z cieniutkiej siateczki, którą wstawia się w naprawiane miejsce w tętnicy. Dzięki temu tworzy on dla ściany tętnicy „rusztowanie”, które umacnia ją, zapobiegając jej zapadnięciu się i tym samym zapobiegając jej ponownemu zwężeniu. Dodatkowo stenty są wykonywane ze specjalnych materiałów (a niektóre z nich są również pokryte lekami), które opóźniają nawrót zmian miażdżycowych w tym miejscu.
Należy pamiętać, że stent jest dla nas ciałem obcym, dlatego może na nim powstawać zakrzep. Jeśli do tego dojdzie, wtedy naczynie może zostać całkowicie zamknięte, a to może być niebezpieczne dla zdrowia i życia. Aby zapobiec takiej sytuacji, po zabiegu stosuje się tzw. podwójną terapię przeciwpłytkową, na którą składa się zawsze kwas acetylosalicylowy (aspiryna) oraz drugi lek (najczęściej klopidogrel, prasugrel, tikagrelor). Leki te muszą być przyjmowane przez różny okres czasu (maksymalnie 12 miesięcy), w zależności od rodzaju wszczepionego stentu, oraz od tego, jaki był powód jego implantacji. O okresie przyjmowania leku pacjent zostaje poinformowany przez lekarza.
Jakie są możliwe powikłania zabiegu?
Podczas zabiegu PCI możliwe jest wystąpienie takich samych powikłań, jak w przypadku koronarografii.
