Korzyści może przynieść dodatkowa tkanka mięśniowa, a nie tłuszczowa

Choć nadwaga jest często dużym obciążeniem dla osób młodych i w średnim wieku, to na pierwszy rzut oka kilka dodatkowych kilogra­mów u osób starszych, z punktu widzenia przeżycia, daje im przewagę nad bardzo szczupłymi i bardzo otyłymi rówieśnikami. Wiele badań wydaje się wskazywać, że wzrost wskaźnika masy ciała BMI, czyli stosunku masy do wzrostu, podnosi szanse przeżycia w podeszłym wieku. Kilku naukowców zajmujących się geriatrią zinterpretowało za­lety większej masy ciała jako wynik większej ilości tkanki tłuszczowej i przedstawiło teorię, że tłuszcz może amortyzować upadek, który w innym wypadku mógłby spowodować złamania w stawach biodro­wych. Jednakże osoby starsze, które dźwigają nieco dodatkowej masy, z reguły mają więcej tkanki mięśniowej i mocniejsze kości. Ponieważ by złamać biodro, musisz się przewrócić, może po prostu większa masa mięśniowa zapewnia lepszą zdolność zachowania równowagi. Mięśnie również gromadzą zapasy białka, pomagające powstrzymać chorobę i niedożywienie – główne zagrożenia późnej starości. Starsza osoba z zapaleniem płuc prawdopodobnie ma większe szanse na przeżycie, jeśli ma odpowiednie zapasy białka w mięśniach, gdyż utrata 50% normalnego poziomu białka mięśni jest jednoznaczna ze zgonem.

Ludziom starszym nie jest łatwo utrzymać masę mięśniową i zapas tkanki tłuszczowej. Ilu muskularnych lub mających nadwagę siedemdziesięcio- i osiemdziesięciolatków spotykasz? Wielu starszych lu­dzi traci apetyt i zdolność wydajnego trawienia potraw. Zmniejszo­ny dopływ krwi do jelit spowalnia ruchy perystaltyczne ścian jelit, co prowadzi do wolniejszego trawienia i nadmiernego wzrostu nieprzy­jaznych bakterii. Z tych powodów z wiekiem zaparcia i niestrawności są coraz bardziej dotkliwe.