Szczepienia ochronne u dzieci z alergią
Szczepienia ochronne dzieci z alergią są konieczne. Najczęściej chronią przed zachorowaniem, a w tych przypadkach, w których mimo szczepienia dochodzi do rozwoju choroby, jej przebieg jest znacznie łagodniejszy. Tak więc jedną z metod ochrony dziecka z alergią przed infekcjami są szczepienia ochronne. Pobudzają one układ immunologiczny do czynnej obrony przed określonymi szczepionką infekcjami. Dobrodziejstw wynikających ze szczepień ochronnych nie trzeba rekomendować. Istnieją pewne zasady dotyczące szczepień, których należy przestrzegać, zwłaszcza u dzieci alergicznych. Szczepione dziecko musi być zupełnie zdrowe. W dniu szczepienia powinno więc być zbadane przez lekarza. Między jednym a drugim szczepieniem powinny upłynąć nie mniej niż 4 tygodnie. U dzieci alergicznych czasem trudno pogodzić te dwa punkty. Z powodu częstych infekcji terminy szczepień są przekładane, a potem trudno je wykonać, zachowując odpowiedni odstęp czasu. Nie można jednak przyspieszać kolejnych szczepień, gdyż niektóre ze szczepionek zawierają drobnoustroje zwiększające wrażliwość dziecka na odczyny alergiczne. Może więc po takim szczepieniu wystąpić gorączka, wysiew pokrzywki, napad astmy czy inne objawy. Dzieci nie powinny być szczepione w czasie leczenia preparatami sterydowymi (Encorton, Hydrocortisone czy inne). Wiadomo, że te leki hamują odczyn obronny ustroju, więc podawanie im np. żywych wirusów może okazać się niebezpieczne. Jeszcze kilkanaście lat temu jednym z ważnych przeciwwskazań do szczepienia przeciw ospie prawdziwej był wyprysk skórny. Obecnie — wobec zwalczenia ospy na świecie — szczepienia tego nie przeprowadza się. Innym niebezpieczeństwem dla niektórych silnie uczulonych pacjentów mogą być szczepionki przeciw chorobom wirusowym (np. odrze, chorobie HeinegoMedina). Wirusy do tych szczepionek hoduje się na podłożach z jajkiem, bulionem mięsnym, a do hodowli dodaje antybiotyki, aby nie były zakażone przez bakterie. Te śladowe ilości antybiotyków, mięsa, jaja kurzego mogą powodować duże odczyny alergiczne, a czasem nawet wstrząs anafilaktyczny. Dziecko z alergią powinno mieć przeprowadzone szczepienia: BCG, przeciw błonicy, krztuścowi, tężcowi i wirusowi poliomyelitis w pierwszym półroczu życia. Około roku przypada szczepienie przeciw odrze. Rewakcynacja, czyli powtórzenie stosowanych już szczepień, powinna być zakończona przed 2 rokiem życia. BCG szczepimy ponownie, jeżeli w 12 miesiącu życia blizna poszczepienna ma średnicę mniejszą niż 5 mm. Dzieciom z alergią nie zalecamy szczepienia przeciw durowi, chyba że z ważnych powodów jest to potrzebne. Przeprowadzamy natomiast szczepienia przeciw tężcowi, bowiem jeżeli dziecko nie szczepione zarazi się, musi otrzymać surowicę przeciwtężcową, która u dzieci z alergią może spowodować wystąpienie choroby posurowiczej. Występowanie burzliwych odczynów poszczepiennych może sugerować zaburzenia w mechanizmach odpornościowych. Należy wówczas wykonać podstawowe badania dla sprawdzenia działania układu odpornościowego dziecka. U dzieci z chorobami alergicznymi zaburzenia immunologiczne zdarzają się częściej niż w ogólnej populacji dziecięcej. Pacjenci z alergią nie powinni otrzymywać gammaglobuliny bez stwierdzenia wyraźnych zaburzeń w produkcji przeciwciał. Gammaglobulina może wywołać u nich chorobę posurowicza, wstrząs lub nasilić objawy alergiczne. Niskie dawki gammaglobuliny podajemy w razie kontaktu z odrą lub wirusowym zapaleniem wątroby i zawsze pod kontrolą lekarza. Warto odwiedzić też strony: warsaw basketball | Extreme speed
