Tenis ziemny, jak wszystkie sporty, ma określone reguły, które normują jej przebieg. Grę rozpoczynają dwaj zawodnicy (jeśli gra rozgrywana jest pojedynczo tzw. singel) bądź dwa zespoły (w dwuosobowych zespołach zawodników jednej płci tzw. debel lub obu tzw. mikst), zajmujących miejsce po przeciwnych stronach kortu. Jednym z zawodników jest serwujący, zaś jego przeciwnikiem jest odbierający. Mecz tenisowy jest podzielony na sety, z kolei te dzielą się na gemy złożone z punktów.

Większość meczów tenisowych jest rozgrywana do chwili, kiedy jeden z zawodników wygra dwa sety (reguła „best of Tyree”). Niekiedy mecze mężczyzn rozgrywane są do momentu wygrania przez jednego z zawodników trzech setów (reguła „best of five”). Wyjątkiem są mecze wielkoszlemowe, finał igrzysk olimpijskich, a także mecze Pucharu Davisa.

Gra rozpoczyna się podaniem – tzw. serwisem. Zawodnik podający stoi nieruchomo dwoma stopami poza linią końcową kortu. W prawidłowym podaniu piłka jest wyrzucana w górę i uderzana rakietą, zanim spadnie na podłoże. Serwis jest ważny wówczas, kiedy podający przerzuci piłkę ponad siatką i trafi w pole kara serwisowego, które jest umieszczone po przekątnej kortu. Podanie jest wykonywane naprzemiennie – raz z lewej i raz z prawej strony kortu. Podający serwuje aż do momentu zakończenia jednego gema.

W kolejnym gemie następuje zmiana, czyli podający staje się odbierającym. Przegrana punku oznacza sytuacje, kiedy nie udaje się przebić piłki na drugą stronę siatki, piłka odbije się dwukrotnie na stronie zawodnika, rzuci on rakietą i trafi w nią w piłkę, lub kiedy przebiję piłkę przez siatkę, ale ta trafi na aut. Prawidłową piłką jest piłka, która upadnie na linie pola g ry. Dotkniecie siatki przez piłkę jest dopuszczalne. Nad przestrzeganiem tych zasad czuwa sędzia, który niekiedy sprawdza nawet ślad po piłce na nawierzchni, bądź posiłkuje się komputerowa symulacją lotu piłki.