Przed każdą terapią penicylinami lekarz ma obowiązek przeprowadzić dokładny wywiad o ewentualnym poprzednim leczeniu penicyliną i jego przebiegu oraz ustalić, czy pacjent nie choruje na choroby alergiczne, np. dychawicę oskrzelową, pokrzywkę, katar sienny. U osób, u których w wywiadzie stwierdzono chorobę alergiczna lub które uprzednio przebyły reakcję uczuleniowa na jakąkolwiek substancję, należy przed pozajelitowym podaniem penicyliny naturalnej bądź półsyntetycznej we wstrzyknięciu, wlewie kroplowym lub wziewem, wykonać próbę uczuleniową z Testarpenem (antygen penicyloilopololizynowy). W innych przypadkach wykonanie próby nie jest konieczne. U chorych, u których w wywiadzie stwierdzono objawy nadwrażliwości na penicyliny, należy po ujemnej próbie z Testarpenem, wykonać próbę śródskórną z penicyliną krystaliczną, stosując dawkę 5 lub 10 j.m. w 0,1 ml roztworu. Przy zamierzonym leczeniu penicyliną prokainową chorym ze stwierdzoną w wywiadzie nadwrażliwością na penicyliny należy równocześnie z próba śródskórną z Testarpenem wykonać próbę śródskórną z prokainą. W tym celu wstrzykuje się 0,1 ml 2% roztworu prokainy, używając strzykawki przeznaczonej wyłącznie do tego celu.