Wynalezienie masła orzechowego
W latach dziewięćdziesiątych XIX w. John Harvey Kellogg, któremu zawdzięczamy płatki śniadaniowe, zmielił orzeszki dla swych pacjentów wegetarian i opatentował masło orzechowe. W roku 1904 C. H. Sumner zaprezentował masło orzechowe społeczeństwu na wystawie światowej w St. Louis, a w roku 1908 Krema Products Company (działająca do dziś) rozpoczęła sprzedaż masła orzechowego.
Dzisiejsze masło orzechowe zadebiutowało na początku lat dwudziestych XIX w., gdy Joseph Rosefield ubił je, by zapewnić gładkość masy, i opracował taką metodę produkcji, dzięki której olej i masło orzechowe nie rozdzielały się nawet po dłuższym okresie przechowywania. Swift Company zastosowała metodę Rosefielda do swego masła orzechowego E. K. Pond, które później znane było dzieciom z wyżu demograficznego oglądającym w latach 60-tych telewizyjne show Disneya jako masło Peter Pan. Kanapki z masłem orzechowym i marmoladą stały się produktem ostatniej szansy dla dzieci, które odrzucały wszystko inne, co im proponowano. Zanim jednak ulegniemy zauroczeniu masłem orzechowym, warto poznać fakt, że karmienie myszy i szczurów masłem orzechowym powoduje u nich zaburzenia kontroli apetytu. Smak jest tak wspaniały, że gryzonie te stają się tak samo otłuszczone jak genetycznie podatne hodowle myszy i szczurów. Pochodzące z okresu dzieciństwa uwielbienie dla masła orzechowego, jako źródła tłuszczu, a nie białka, objawia się później skłonnością do cukierków, krakersów, a nawet przybrania kurczaka po tajlandzku sosem orzechowym.
