Nie jest to wprawdzie lekarstwo przeciwbólowe, działa jednak silne antymigrenowo. Otrzymywane jest ze sporysza, pasożyta żyta, którego zbawienne działa-nie przeciw migrenie znane jest już od dawna. Chemicy z firmy Sandoz wyizolowali ergotaminę w 1918 roku. Używana jest w postaci winianu ergotaminy lub w połączeniu z kofeiną (gynergene caffeine), albo też z lekiem antyhistaminowym (migwell), wzmagającymi jej działanie. Jej wielkiej skuteczności towarzyszą czasem, niegroźne działania uboczne (mdłości, wymioty, kurcze) i poważniejsze:
uzależnienie, które prowadzi do ciągłego zwięk-szania dawki i napadów permanentnych ergotyzm – zatrucie sporyszem, znane już w śre-dniowieczu i nazywane wtedy ogniem św. Antoniego spowodowane jedzeniem zarażonego pasożytem żyta. Zatrucie może być skutkiem nadmiernego zażywania ergotaminy lub równoległego z nią stosowania innych lekarstw (trzech antybiotyków: T.A.O., josamycyny, erytromycyny – a także pigułek antykoncepcyjnych). Ergotyzm objawia się zwężeniem tętnic i naczyń wło-sowatych, co powoduje mrowienie i marznięcie palców rąk i nóg oraz bóle w stopach przy chodzeniu. Jeżeli lek nie zostanie na czas odstawiony, to może spowodować zatkanie tętnic, zgorzel i uszkodzenia mózgu. Komplikacje te są jednak bardzo rzadkie, biorąc pod uwagę powszechność stosowania tego środka. Ergota-mina j est bowiem naj skuteczniej szym lekiem przy na-padach migreny, pod warunkiem, że jest brana we właściwym momencie, w odpowiednich dawkach, od-powiedniej postaci i przez odpowiedniego chorego. Na-leży unikać jej stosowania w czasie ciąży, przy nadciś-nieniu tętniczym i u chorych na dusznicę bolesną.
Ergotaminę podaje się doustnie lub w czopkach, a w przypadku silnych i nie ustępujących napadów – domięśniowo lub dożylnie, w postaci dihydroergotami- ny. W postaci inhalacji do nosa diergospray jest sku-teczny, i to bardzo, ale tylko na samym początku na-padu.