Hospicja
Hospicjum z niczym dobry niestety się nie kojarzy. Jeśli jeszcze widzimy małe dzieci, które są przenoszone do hospicjum to człowiekowi robi się bardzo smutno i żal. Wiadomo, że z hospicjum się już nie wraca do domu. Nie ważne czy ma się dziesięć lat czy sześćdziesiąt to droga jest oczywista i jest tylko kwestią czasu. To, że ludzie umierają wie każdy z nas, ale staramy się o tym nie myśleć. Dopiero jak na własne oczy widzimy ty schorowanych i cierpiących ludzi to uświadamiamy sobie jak krótkie jest nasze życie. Nie wszystkim jest dane żyć do starości. Najbardziej smutne są historie dzieci, które niewiele widziały w życiu, a już muszą odchodzić z tego świata. Pytamy wtedy o sens życia i sprawiedliwość, ale odpowiedzi się nie dostanie. Dlatego nie narzekajmy ciągle, że nie do jedliśmy, że staliśmy w kolejce czy w korkach. Cieszmy się, że możemy to robić. Inni nie mają nawet tego, a mimo to starają się być bardziej pogodni od nas. Bierzmy z tych ludzi przykład i cieszmy się każdym dniem tak jakby miał być ostatnim.
