Keczup czy catsup

Ketsiap to chiński sos do marynowanej ryby, który przedostał się do Malezji, gdzie był znany jako ketjap. Podobny do sosu sojowego, ketjap został przywieziony do Anglii przez angielskich żeglarzy na początku XVII wieku. Było to pikantne przybranie przygotowane z grzybów, ostryg lub niedojrzałych orzechów i stało się znane jako keczup. Po­midory dodano po roku 1700 i produkt nazwano keczupem pomido­rowym, dla odróżnienia od oryginalnego keczupu. Dopuszczalne są różnice w pisowni, na przykład catsup, powodowane różnymi odmia­nami oryginalnego chińskiego lub malezyjskiego keczupu. Dopiero w roku 1876, roku spornego wyboru Rutherforda B. Hayesa na pre­zydenta, keczup pomidorowy został rozlany do butelek i zaczęto go sprzedawać w całych Stanach Zjednoczonych. Ogromna popularność pomidorowej wersji przyprawy przyćmiła inne jej odmiany. Wkrótce słowa „pomidorowy” nie trzeba było już dodawać do słowa „keczup”. Keczup wzbogaca dietę o likopen, który jest tak samo biodostępny jak w sosach i zupach pomidorowych, ale musisz wypić pół szklanki ke­czupu, by dostarczyć odpowiedniej jego ilości, a Federal Trade Commission (Federalna Komisja Handlu) zabroniła producentom keczupu przypisywać mu korzyści zdrowotne. W keczupie jest także cukier i ocet, które podnoszą jego smak. Podczas gdy Indie znane są z curry, a Chiny z sosu sojowego, Stany Zjednoczone nie mają żadnej własnej tradycyjnej przyprawy poza keczupem. Jednak nie można uważać go za porcję warzyw, gdy dodajemy go do frytek.