Zapomnij o lodach w niedzielę
Nie ma nic lepszego niż kremowe lody przybrane bitą śmietaną i wiśniami w likierze maraskino. Jak powstał ten przysmak wszystkich Amerykanów? Mrożone desery zostały sprowadzone do Europy ze Wschodu. Marco Polo przywiózł opisy lodów owocowych ze swych podróży do Chin. Włoscy kucharze opracowali techniki przygotowywania lodów na bazie wody i mleka. W roku 1670 Sycylijczyk Francisco Procopio otworzył w Paryżu kawiarnię i zaczął sprzedawać lody i sorbety, które stały się tak popularne, że do 1676 w stolicy Francji było 250 producentów lodów. Tortoniemu, właścicielowi kawiarni w Paryżu z końca XVIII wieku, przypisuje się wynalezienie lodów kremowych. W Stanach Zjednoczonych lody były podawane przez George’a Washingtona, Thomasa Jeffersona i Dolley Madison. Filadelfia stała się kolebką przemysłu lodziarskiego w Stanach Zjednoczonych; w roku 1874 wymyślono tu lody podawane z wodą sodową. Rożki lodowe, przenośne urządzenia i samowystarczalne, niezależne wózki do sprzedaży lodów zostały po raz pierwszy pokazane na światowej wystawie w St. Louis w 1904 roku.
Według informacji dostępnych w Bibliotece Publicznej Evanston w Illinois, deser lodowy został wymyślony w Evanston około roku 1890 przez miejscowego aptekarza, który polał syropem lody z wodą sodową. Księża w mieście uznali, że są one tak dobre, iż grzechem było podawanie ich w niedzielę po mszy. Aptekarz ominął ten zakaz, podając lody z syropem, ale bez wody sodowej. Lody bez wody sodowej zostały nazwane deserem lodowym, po angielsku sundae, by uniknąć pomyłki z sunday, czyli niedzielą. W niedzielę sprzedaje się więcej lodów niż w każdy inny dzień tygodnia. Nazwa może mieć potężną siłę oddziaływania, ale odczucia wywołane jedzeniem lodów można zastąpić, spożywając zawierające białko zamrożone odżywcze zamienniki posiłków. Przygotowanie zdrowych lodów, a nawet deserów lodowych z beztłuszczowym syropem czekoladowym byłoby możliwe, gdyby tylko istniały do tego jakieś bodźce.
