Pokrzywka

Podstawowym wykwitem w pokrzywce jest bąbel podobny do tego, jaki poja­wia się w skórze po dotknięciu pokrzywy. Pod wpływem tzynników alergizują­cych powstają w skórze liczne różnokształtne wykwity bąblowe, które bardzo swędzą i dość szybko znikają bez śladu. Czasami wykwity mogą mieć wygląd grudek lub dużych pęcherzy. Odmianą pokrzywki jest obrzęk. Występuje wów­czas, gdy histamina — główny mediator tych reakcji — działa w głębszych warstwach skóry i wpływa na tkankę podskórną. Obrzęk może pojawiać się w różnych częściach ciała; najbardziej znany jest tzw. obrzęk Quinckego obejmujący wargi, język, okolicę oczu, czasem krtani. Najczęstszymi alergenami wywołującymi omawianą tu pokrzywkę ostrą są alergeny pokarmowe, leki, alergeny owadów, pasożytów, czasem wziewne sub­stancje uczulające. U dzieci odczyn pokrzywkowy najczęściej powstaje w wyni­ku reakcji natychmiastowej, charakterystycznej dla chorób atopowych. Istnieją również różne postaci pokrzywki, przewlekłej, w której rolę czynni­ków wywołujących może spełniać działanie ciepła, zimna, promieni słonecz­nych, drażnienie mechaniczne. Alergenami mogą być bakterie z różnych ognisk infekcji w ustroju (zęby, zatoki przynosowe, migdałki i inne). Czynniki psychogenne odgrywają dużą rolę zarówno w pokrzywce ostrej, jak i przewlekłej. Mechanizmy pokrzywki przewlekłej nie są dokładnie poznane. Poszukiwanie przyczyn wywołujących pokrzywkę jest niekiedy bardzo trudne i lekarz sam nie może temu podołać. Testy skórne są tu na ogół zawodne. Wnikliwe obserwacje rodziców w okresach, kiedy pojawiają się wykwity, są często podstawą rozpoznania. Warto odwiedzić też strony: dentysta ceny | papier termiczny | wafle tortowe | samolotem do budapesztu